Tentoonstelling Elsbeth Cochius in het Rijksmuseum Twenthe, Enschede
Afgelopen weekend, 15-16 maart, vierden we de Dag van de grafiek. Grafiek in het zonnetje gezet. Op een aantal plaatsen in Nederland en vooral in Duitsland stellen musea, galeries en kunstenaars hun locatie open voor belangstellenden, mogelijk gemaakt door de Stichting Grafein.
Op de Möllerwerf in Hengelo was onder andere een tentoonstelling van het International Print mail Art project 2024, naast werk van AKI-academie voor Beeldende kunsten te zien.
Ik was er op zondag om mee te helpen en kon een tafel met mijn werk inrichten.
Een van de vrienden van Grafein, Frans Baake, vertelde over zijn passie met onbewoonde en verre eilanden, waar mooie grafische werken uit voorkomen en waar hij heel enthousiast over vertelde.
Omdat de microfoon vasthouden en werk tonen niet samengaan, kon ik iets bijdragen.
Zaterdag ervoor een prachtige tentoonstelling van Elsbeth Cochius gezien in Rijksmuseum Twenthe, samen met mijn zussen. Ik was er zeer van onder de indruk. Het leuke was dat ik via mijn jongste zusje bij Elsbeth Cochius in het atelier mocht kijken, een bijzondere gebeurtenis en heel gastvrij. Het zien van de enorme pers en vooral het ingenieuze systeem voor het opnemen van de afgedrukte vellen, getakeld worden die enorm grote linosneden, vond ik interessant. Alleen fysiek al een prestatie om ze te snijden. Enkele details laat ik hier zien
Maar het voornaamste is hoe mooi dit monumentale werk is. Het meeste is zwart-wit. Dat maakt het beeld is zo krachtig vind ik. Het zijn herkenbare landschappen, vaak uit haar directe omgeving. Veel oog voor detail. Eiken, berken, dennenbomen. Bij het laatste moest ik even aan Caspar David Friedrich denken, een beetje angstaanjagend. Ook moerasbossen, langs de IJssel? Ik laat hier een detail zien. Ik kan lang niet alles vertellen en laten zien. Je moet er echt naar toe. Het is de reis naar Twente meer dan waard.
Rosemarijn van Limburg Stirum